ΓΟΜΟΡΑ (GOMORRA)

Σκηνοθεσία: Ματέο Γκαρόνε
Παίζουν: Τόνι Σερβίλο, Τζανφελίτσε Ιμπαράτο, Μαρία Νατσιονάλε, Σαλβατόρε Αμπρουτζέζε
Διάρκεια: 135’
2008

Κάποτε δούλευε σε κρουαζιερόπλοια – τραγουδούσε στους δολαριοκτόνους γλυκερά τραγούδια. Έκανε κομπίνες, παντρεύτηκε μοντέλα. Αγόρασε ποδοσφαιρική ομάδα, αγόρασε τηλεοπτικά δίκτυα, εξαγόραζε θέσεις και αξιώματα. Κάποτε έγινε ακόμα και πρωθυπουργός. Και πρόσφατα, ξαναέγινε.

Τέτοιοι τύποι κυβερνούν τις χώρες μας. Για την ακρίβεια δεν κυβερνούν. Αυτό που κάνουν είναι να εξαλείφουν το διακύβευμα της πολιτικής που δεν είναι άλλο από τη διακυβέρνηση. Οι τύποι αυτοί διαλύουν και πουλάν ένα κράτος που κάποτε μεριμνούσε, που προσπαθούσε να βοηθήσει, που προσπαθούσε να διαπαιδαγωγήσει τους πολίτες του.

Οι τύποι αυτοί δημιουργούν ένα τεράστιο κενό. Η φύση το απεχθάνεται και έτσι το γεμίζουν οι πολυεθνικές εταιρείες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα διάφορα ινστιτούτα και οι διφορούμενοι μη κυβερνητικοί οργανισμοί. Όσο για την Ιταλία του Μπερλουσκόνι – και τόσων άλλων πιο πριν – το κενό γεμίζει η μαφία.

Οι νεοφιλελεύθεροι δεν πληρώνουν συντάξεις, κόβουν την ασφάλιση, καταργούν ό,τι κατέκτησαν οι εργαζόμενοι. Και τότε έρχεται η Μαφία να ιδρύσει το δικό της αντίστροφο κράτος. Οι λογιστές της καταβάλουν μηνιάτικο στους φτωχούς των εργατικών συνοικιών (κάνοντάς τους υποτελείς). Τα πρωτοπαλίκαρά της στρατολογούν τους άνεργους νέους και τους προσφέρουν εργασία (στο εμπόριο των ναρκωτικών). Οι πολιτικοί μηχανικοί της χτίζουν σπίτια (ενώ παραδίπλα θάβουν τοξικά απόβλητα). Οι ηγέτες της ασκούν την πραγματική πολιτική.

Που δεν είναι άλλη από το να ρυθμίζουν κάθε πτυχή του βίου των ανθρώπων. Τα πάντα είναι μαφία. Η ταινία αφηγείται 5 καθημερινές – σε τέτοιους τόπους – ιστορίες, όπου η ακραία βία γίνεται ο,τι πιο φυσικό. Και πώς να μη γίνεται όταν μαφία είναι ο μανάβης, ο λογιστής, ο αρχιτέκτονας της διπλανής πόρτας.

Η ανομία της επίσημης πολιτικής δημιουργεί κοινωνικές μαύρες τρύπες. Τα όρια τους όλο και διευρύνονται. Ο συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η – ρεαλιστική και απέριττη ως ντοκιμαντέρ – ταινία έχει ήδη φυγαδευθεί στο εξωτερικό. Η μαφία ορκίστηκε το θάνατό του ως τα Χριστούγεννα που μας έρχονται.

Αξιολόγηση: * * * * (4)

Δημήτρης Δρένος

δημοσιεύθηκε στον Εξώστη, 6/11/2008