ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ (DU LEVANDE)

Σκηνοθεσία: Ρόι Άντερσον
Παίζουν: Τζέσικα Λιούνμπεργκ, Ελίζαμπεθ Χελάντερ, Μπιορν Έγκλουντ, Λέιφ Λάρσον
Διάρκεια: 95’
2007

Όταν ο Μικρομέγας, ο ταξιδιώτης γίγαντας από το άστρο του Σειρίου, επισκέπτεται τη μικρή μας Γη - στο ομώνυμο βιβλίο του Βολταίρου - εντυπωσιάζεται από την ανθρώπινη μυρμηγκοφωλιά. Τα ζωύφια αυτά είναι ικανά για φιλοσοφία και για τέχνη, είναι ικανά για πόλεμο και για σφαγές.

Μικρομέγας είναι και ο κάθε σκηνοθέτης. Με την κάμερα ανατέμνει μυρμηγκοφωλιές και περιγράφει τις ζωές μας. Ο Άντερσον διαλέγει τη φωλιά μιας μεγάλης βορειοευρωπαϊκής πόλης. Μπορεί ενδεχομένως στα προάστια να φτιάχνονται κομψά έπιπλα ΙΚΕΑ ή ισχυροί κινητήρες Volvo, όμως στο κέντρο της οι άνθρωποι οι ταπεινοί αγκομαχούνε οι ραγισμένοι, σέρνοντας τον καθημερινό τους άχθο. Πίσω από τα παράθυρα, μέσα στα δωμάτια, έξω στους δρόμους η κάμερα του Άντερσον μας δείχνει τις ζωές τους, σα να κοιτάμε έντομα παγιδευμένα σε γυάλινο μπουκάλι. Είναι μίζερες, είναι γελοίες, είναι αστείες: με ανόητους καβγάδες, εγωισμούς πικρούς και άσκοπες μέριμνες.

«Εσείς οι ζωντανοί...». Ακούγεται σα κοροϊδία μα και τρυφερή παραίνεση: «…γιατί δε ζείτε;». Οι άνθρωποι δεν είναι κακοί. Ηττημένοι είναι. Παίζουν μουσική και το ζεστό ηχόχρωμα σκεπάζει τα ξεπλυμένα χρώματα των πλάνων. Και κάθε βράδυ εύχονται, «αύριο να είναι μια άλλη μέρα».

Υπό τους ήχους ενός τρυφερού πιτσικάτο εγχόρδων, ο Άντερσον σκηνοθετεί τα κωμικοτραγικά γεγονότα των ζωών και των διευθετήσεών μας. Μια ωραία ταινία, με δάκρυ και με γέλιο. Και με ένα εξαίσια υπαινικτικό φινάλε για όλους εμάς, τους γιγάντια μικρούς και τους μικρά γιγάντιους, με τα ξυλοπάπουτσα που μας πονούν, με τα ξυλοπόδαρα που μας ψηλώνουν…

Αξιολόγηση: * * * * (4)

Δρένος Δημήτρης

δημοσιεύθηκε στον Εξώστη, 18/10/2007