Παραγωγή: Μία Ένγκμπεργ
2009
Το πρώτο δευτερόλεπτο σοκάρεσαι – δυο σώματα ντυμένα από τα δάχτυλα των ποδιών ως το κρανίο με ολόσωμο καλσόν στο χρώμα του δέρματος. Τα διακριτικά της ύπαρξης, τα μάτια, καλυμμένα με το νάυλον. Τα διακριτικά του γένους, εξοχές και εγκολπώσεις, καλυμμένα με το νάυλον. Αγχώνεσαι για τη σαδομαζοχιστική ακρότητα που πρόκειται να ξεδιπλωθεί – μα δε συμβαίνει αυτό. Ήδη από το δεύτερο δευτερόλεπτο έχεις αφεθεί στις κινήσεις αυτής της παράταιρης θάλασσας από συνθετικό δέρμα. Δυο επιφάνειες που συσπώνται και συστέλλονται καθώς εφάπτονται και τέμνονται ερωτικά. Σταδιακά τα διακριτικά του γένους επικρατούν. Υγρασίες εμφανίζονται σε σημεία της περιβάλλουσας ύλης, αλλού το παράγωγο δέρμα τεντώνεται και αλλού μαζεύεται. Ώσπου η ερωμένη με ένα ψαλίδι κάνει τομές. Δυο κατακόκκινα χείλη προβάλλουν, κατάλευκα δόντια. Και στο τέλος, τα δυο κουκούλια καταρρέουν για να φανούν τα ατομικά, κυτταρένια σώματα που θα ολοκληρώσουν, αναβαπτισμένα.
Πρόκειται για το πρώτο φιλμάκι της συλλογής, με τον τίτλο «δέρμα». Φουτουριστικό, ευγενές, σαν αφαιρετικός αλγόριθμος μιας οικουμενικής ερωτικής πράξης. Τα υπόλοιπα 12, είτε θα προτείνουν και άλλους καινοφανείς τρόπους διαχείρισης του ερωτικού είτε θα κριτικάρουν με χιούμορ και οξύτητα στερεότυπα της παραδεδομένης πορνογραφίας, της πιο μεγάλης βιομηχανίας του θεάματος. Οι 13 δημιουργίες, γυρισμένες με ελάχιστα τεχνικά μέσα και υπό την αιγίδα του μανιφέστου της σουηδής σκηνοθέτιδας Mia Engberg είναι πράγματι, όπως επιτάσσει, ενάντια στο θέαμα και αντιπατριαρχικά. Και για μια φορά, τίποτα δε φαντάζει «δήθεν» σε ένα τέτοιο εγχείρημα.
Όσο για τη μεταμεσονύχτια προβολή του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ήταν, όπως αναμενόταν, κατάμεστη. Κατάμεστη από επιθυμία και αμηχανία. Από έλξη και απώθηση.
Αξιολόγηση: * * * * (4)
Δημήτρης Δρένος
δημοσιεύθηκε στο Φιλμ Νουάρ, 17/11/2011
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου