ΠΡΩΙΝΑ EMAIL

Όπως χιλιάδες άλλοι, οφείλω να κοιτώ τα email μου πολλές φορές τη μέρα. Όπως χιλιάδες άλλοι, έχω το λογαριασμό μου στο πασίγνωστο yahoo. Κάθε πρωί μόλις ξυπνήσω, ανοίγω τον υπολογιστή. Είναι ο 21^ος αιώνας αυτός – δεν είναι παίξε γέλασε.

"Σοκ" και "σάλος"! "Απίστευτο" και "τρόμος"! Λέξεις κλειδιά που θα ταίριαζαν στην περιγραφή μιας χώρας που ερημώνει, μιας χώρας όπου η αυξανόμενη ανισότητα χαιρετίζεται ως πρόοδος και βαφτίζεται με τεχνοκρατικά  ονόματα.   

Πρόκειται για τις πρώτες λέξεις που εγκαινιάζουν την ειδησιογραφία της ημέρας, όπως μου την προσφέρουνε οι συνεργάτες του yahoo, τα «ενημερωτικά σάιτ» Newsbomb, Newsit, Πρώτο Θέμα και OMG. Προτού να φτάσω στο log in, το μάτι έχει ήδη μολυνθεί απ’ τις «ειδήσεις».

Σοκ στην Ηλεία: πήγε να βιάσει την ανήλικη αδερφή του. Σάλος στην Πάτρα: καθηγήτρια έκανε επιτήρηση χωρίς εσώρουχο. Απίστευτο: η Φαίη Σκορδά κάνει μπάνιο το μικρό Γιαννάκη. Τρόμος: μετά από αυτό δε θα ξαναφάτε σε σουβλατζίδικο.

Οι τίτλοι ακολουθούνται από ένα link που αν το πατήσεις θα εμφανιστεί η συνέχεια της είδησης. Πολλές φορές το link δε λειτουργεί. Ή αν λειτουργεί, το κείμενο είναι απλώς παράφραση του τίτλου. Μόνο ο τίτλος υπάρχει, εντυπωσιακός, αντίστροφα ανάλογος ως προς την ανυπαρξία του περιεχομένου.

Φυσικά όλα αυτά έχουν αναλυθεί εδώ και δεκαετίες. Οι ύπουλοι μηχανισμοί της προπαγάνδας. Οι δυστοπίες ενός μέλλοντος όπου οι τοίχοι των σπιτιών μας θα προβάλλουν διαφημίσεις. Και εντούτοις εντυπωσιάζομαι με το δηλητήριο που σταλάζει μέσα μας, ήδη με την πρώτη στιγμή της κάθε μέρας. 

Cheap thrills λένε οι άγγλοι σε μια υπέροχή τους φράση. Φθηνά ρίγη. Ανέξοδα κουτσομπολιά. Τρόμος με τη σέσουλα για να νιώσουμε χαρούμενοι που και σήμερα είμαστε υγιείς, ηθικοί και αμόλυντοι.

Μικρός, στον 20^ο αιώνα, τα καλοκαίρια τα περνούσα στο χωριό. Βατομουριές και καστανιές και ένας φούρνος που δεν έγραφε «Φούρνος», απλώς μύριζε ψωμί. Επιστρέφοντας από τα δυτικά στην πόλη, πάνω από τα μηχανουργεία είχε γιγαντοαφίσες για σκυλάδικα. Προσεγγίζοντας το κέντρο, η διαφήμιση γινόταν πιο ιλουστρασιόν. Μοντέλα άσπιλα χαμογελούσαν.

Είτε υλικό είτε άυλο, κάθε τι πλέον είναι εμπορευματικό αγαθό. Έχει μια τιμή που αν την καλύψεις υπόσχεται ευτυχία. Και άλλες φορές απλώς σου χαρίζεται δωρεάν – με ένα κλικ και αόρατους τόκους. Δίπλα στο λάπτοπ μοσχομυρίζει ο πρωινός καφές. Κάνουμε κλικ. Τρώμε το λωτό. Και ξεχνούμε πως για κάθε τι που αγοράζεται, κάπου κάποιοι άνθρωποι πωλούνται…

Επιτέλους! Έκανα log in! Δεξιά αναβοσβήνει μια διαφήμιση. «Δημήτρη θέλεις να βγάλεις πολλά παίζοντας στην αγορά συναλλάγματος;»

Δημήτρης Δρένος

δημοσιεύθηκε στο Φιλμ Νουάρ, στη στήλη Β' Εξώστης, 30/5/2013