Σκηνοθεσία: Σκοτ Φρανκ
Παίζουν: Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Τζεφ Ντάνιελς, Μάθιου Γκουντ, Άισλα Φίσερ
Διάρκεια: 99΄
2007
Αχανείς εκτείνονται οι πολιτείες της Αμερικής. Άπειρες επαρχίες - μικρές πόλεις διάσπαρτες. Μια τράπεζα εδώ, ένα διαλυμένο αγρόκτημα εκεί. Οι επαρχιακές λεωφόροι εκτείνονται σε ατέλειωτες ευθείες προς τα πέρα... Και όταν χιονίζει, ας πούμε κάπου στο Κάνσας, όλα μοίαζουν να αγγίζουν το διηνεκές.
Αχανή είναι και τα τοπία του ανθρώπινου μυαλού. Σε μια κλωστούλα κρέμεται η ανθρώπινη συνοχή. Αν κοπεί...
Κάπου στο Κάνσας ζει ο νεαρός Κρις Πατ. Ένα θανατηφόρο ατύχημα που προκάλεσε στην εφηβεία τον γεμίζει ενοχή και του στέρησε τη βραχύβια μνήμη. Ανήκει πλέον μόνο στο παρόν. Σε ένα μικρό μπλοκάκι σημειώνει ό,τι ένιωσε την προηγούμενη στιγμή και ό,τι σκοπεύει να κάνει την επόμενη, χάρτινη γέφυρα προς τη συνοχή.
Ζει με έναν τυφλό συγκάτοικο, δουλεύει τις νύχτες επιστάτης σε μια τράπεζα. Κάποτε είχε ένα μέλλον που υποσχότανε πολλά. Παράξενοι άνθρωποι θα τον προσεγγίσουν. Θα πεισθεί να γίνει συνεργός στη ληστεία της μικρής αγροτικής τράπεζας που δουλεύει. Τελευταία στιγμή θα τα τινάξει όλα στον αέρα.
Το The Lookout είναι ένα ιδιότυπο νουάρ. Διαδραματίζεται σε ασύνηθες περιβάλλον, όχι στα σοκάκια των διευθαρμένων και βίαιων μητροπόλεων μα σε λευκούς από το χιόνι ερημότοπους. Οι πρωταγωνιστές του είναι νέοι, όμορφοι νέοι. Όμως επιδέξια η σκηνοθεσία αφαιρεί κάθε ίχνος επίπλαστου λούστρου, αυτού του τόσο συνηθισμένου στις χαζές αμερικάνικες νεανικές ταινίες.
Ένα καλό νουάρ απαιτεί ατμόσφαιρα και απαιτεί πλοκή. Η πλοκή της ταινίας δεν πείθει πάντα, όμως η ατμόσφαιρά της είναι ορατή, ακούγεται, αγγίζεται.
Φυλορροεί λοιπόν η μνήμη, μα στο νωπό χιόνι δεν έχει φύλλα. Μόνο αίματα, ίχνη των τρακτέρ και των βημάτων μοναχικών ανθρώπων.
Μπερδεμένος είναι ο Δημήτρης αυτές τις μέρες. Και δεν ξέρει τελικά αν είδε μια πραγματικά καλή ταινία, ή αν είχε μέγιστη ανάγκη για κάτι τέτοιο. Και τη βαθμολογεί με:
Αχανή είναι και τα τοπία του ανθρώπινου μυαλού. Σε μια κλωστούλα κρέμεται η ανθρώπινη συνοχή. Αν κοπεί...
Κάπου στο Κάνσας ζει ο νεαρός Κρις Πατ. Ένα θανατηφόρο ατύχημα που προκάλεσε στην εφηβεία τον γεμίζει ενοχή και του στέρησε τη βραχύβια μνήμη. Ανήκει πλέον μόνο στο παρόν. Σε ένα μικρό μπλοκάκι σημειώνει ό,τι ένιωσε την προηγούμενη στιγμή και ό,τι σκοπεύει να κάνει την επόμενη, χάρτινη γέφυρα προς τη συνοχή.
Ζει με έναν τυφλό συγκάτοικο, δουλεύει τις νύχτες επιστάτης σε μια τράπεζα. Κάποτε είχε ένα μέλλον που υποσχότανε πολλά. Παράξενοι άνθρωποι θα τον προσεγγίσουν. Θα πεισθεί να γίνει συνεργός στη ληστεία της μικρής αγροτικής τράπεζας που δουλεύει. Τελευταία στιγμή θα τα τινάξει όλα στον αέρα.
Το The Lookout είναι ένα ιδιότυπο νουάρ. Διαδραματίζεται σε ασύνηθες περιβάλλον, όχι στα σοκάκια των διευθαρμένων και βίαιων μητροπόλεων μα σε λευκούς από το χιόνι ερημότοπους. Οι πρωταγωνιστές του είναι νέοι, όμορφοι νέοι. Όμως επιδέξια η σκηνοθεσία αφαιρεί κάθε ίχνος επίπλαστου λούστρου, αυτού του τόσο συνηθισμένου στις χαζές αμερικάνικες νεανικές ταινίες.
Ένα καλό νουάρ απαιτεί ατμόσφαιρα και απαιτεί πλοκή. Η πλοκή της ταινίας δεν πείθει πάντα, όμως η ατμόσφαιρά της είναι ορατή, ακούγεται, αγγίζεται.
Φυλορροεί λοιπόν η μνήμη, μα στο νωπό χιόνι δεν έχει φύλλα. Μόνο αίματα, ίχνη των τρακτέρ και των βημάτων μοναχικών ανθρώπων.
Μπερδεμένος είναι ο Δημήτρης αυτές τις μέρες. Και δεν ξέρει τελικά αν είδε μια πραγματικά καλή ταινία, ή αν είχε μέγιστη ανάγκη για κάτι τέτοιο. Και τη βαθμολογεί με:
Αξιολόγηση: * * * (3)
Δημήτρης Δρένος
δημοσιεύθηκε στον Εξώστη, 24/1/2008
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου