Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ (SHERLOCK HOLMES)


Σκηνοθεσία: Γκάι Ρίτσι
Παίζουν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τζουντ Λο, Ρέιτσελ Μακ Άνταμς, Μαρκ Στρονγκ, Έντι Μαρσάν
Διάρκεια: 128'
2009


[σημείωση: το κείμενο αναφέρεται στην ταινία που βγήκε
στους κινηματογράφους το 2009 και όχι στη φετινή]



Ο Σέρλοκ Χολμς ποτέ δεν υπήρξε απλώς και μόνο ένας ντετέκτιβ.

Ο Μισέλ Φουκώ θεωρούσε πως η λογοτεχνική του γέννηση σηματοδοτεί μια καίρια μεταστροφή στην αντίληψη του εγκλήματος, άλλη μια ένδειξη των μορφών που θα λάμβανε η εξουσία στη νεωτερικότητα.

Αν έως τότε το έγκλημα συνιστούσε ένα είδος προνομίου των φτωχών (να ληστεύουν τους φοροεισπράκτορες στη σκοτεινιά των δασών, να κλέβουν ατιμώρητοι κανένα πουγκί στη σκοτεινιά των παρισινών ή λονδρέζικων σοκακιών) ώστε να διατηρείται η ισορροπία με τα προνόμια των γαλαζοαίματων, οι ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς αφαιρούν το έγκλημα από τον «όχλο» και το μετατρέπουν σε κομψό παιχνίδι της διάνοιας, έργο τέχνης μορφωμένων και αστών.

Σε κάθε ιστορία, δυο ιδιοφυΐες συγκρούονται για να υπερνικήσει αυτή του Χολμς. Κάθε φορά που η εξιχνίαση του εγκλήματος φαντάζει αδύνατη και οι τεχνικές του σκέτη μαγεία, ο Χολμς σα λάμπα του Διαφωτισμού ρίχνει το φως της επαγωγικής λογικής και το σκοτάδι γίνεται Εμπειρική Παρατήρηση και Επιστήμη.

Έτσι και στην ιστορία μας: ο λόρδος Μπλάκγουντ τρομοκρατεί το Λονδίνο ασκώντας τη μαύρη μαγεία και θυσιάζοντας νεαρές κόρες. Κάποια στιγμή θα συλληφθεί, θα κρεμαστεί και θαυμαστά θα αναστηθεί! Ένας νέος γύρος τρόμου θα αγκαλιάσει την πανικόβλητη πόλη. Ιεροκήρυκες μιλούν για το τέλος του κόσμου, το κοινοβούλιο παρακολουθεί ανήσυχο ενώ στις μασονικές στοές της πόλης συμβαίνουν «πράγματα και θάματα», «σημεία και τέρατα».

Ο Χολμς θα προσπαθήσει να μετατρέψει τη μαύρη μαγεία σε χημικές ενώσεις και γεωμετρικούς προσδιορισμούς. Ταυτόχρονα όμως, θα ανασαλεύει η σκοτεινή του πλευρά. Εμμονές, εξαρτήσεις, αντικοινωνικότητα καθώς η μοιραία γυναίκα της ζωής του μπαινοβγαίνει διπρόσωπα στην ιστορία και ο πιστός του σύντροφος Γουότσον ετοιμάζεται να παντρευτεί και να τον εγκαταλείψει.

Ο Γκάι Ρίτσι ρίχνει την περσόνα του Χολμς στις λάσπες των δρόμων όπως άλλωστε ήταν και η πρώτη σύλληψή της από τον Κόναν Ντόυλ, ενώ οι Ντάουνι Τζούνιορ και Τζουντ Λο δένουν ιδανικά. Σκέτη απόλαυση η ταινία, ένα «Snatch» και «2 Καπνισμένες Κάνες» μεταφερμένες σε ένα εξόχως ατμοσφαιρικό, βικτωριανό, αμφίσημα νεωτερικό Λονδίνο.




Αξιολόγηση: * * * (3)

Δημήτρης Δρένος

δημοσιεύθηκε στον Εξώστη, 21/1/2010

2 σχόλια:

  1. δεν μου ειχε αρεσει ιδιαιτερα η ταινια οταν την ειχα δει στους κινηματογραφους, κυριως λογω της φασαριας που επικρατουσε στην αιθουσα... εν πασει περιπτωσει, νομιζω πως στην ταινια ξεχωριζουν η ατμοσφαιρα, η παρουσια του Downey Jr. και η εξαιρετικη μουσικη του Zimmer. Και ειναι αυτα που ουσιαστικα τη σωζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε τέτοιες ταινίες πάντα επικρατεί φασαρία στην αίθουσα!

    Ναι, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για την ατμόσφαιρα της ταινίας. Τη μουσική δυστυχώς δε τη θυμάμαι.

    Όσο για τον Downey Jr. μου είχε αρέσει και στο "Σολίστα" που την είχα βρει πολύ καλή ταινία, καθώς και στο "Εγχειριδιο Αναγνώρησης Αγγέλων" που ήταν επίσης καλή και αρκούντως ατμοσφαιρική, αν και πλέον η ανάμνησή της έχει ξεθωριάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή