Σκηνοθεσία: Ραντού Μιχαλεάνου
Παίζουν: Λεϊλά Μπεχτί, Χαφσία Χερζί, Μπιγιούνα
Διάρκεια: 135’
2011
Το νερό είναι το συμβολικό επίκεντρο της ταινίας μας.
Οι γυναίκες ενός χωριού που επιμένει σε αναγνώσεις του Κορανίου που στηρίζουν την υποταγή της γυναίκας στον άντρα, είναι αναγκασμένες να σκαρφαλώνουν στο βουνό ώστε να φέρουν πόσιμο νερό, πίσω στη μικρή κοινότητα που μαστίζεται από δεκαετή ξηρασία.
Οι άντρες, βολεμένοι στα μαλακά μαξιλάρια μιας ευνοϊκής παράδοσης, απλώς χαζεύουν, άεργοι, από το καφενείο. Ώσπου η Λεϊλά, μια ξένη – και άρα παράγοντας σχετικοποίησης της παράδοσης – θα υποκινήσει τις γυναίκες σε ερωτική απεργία, διεκδικώντας περισσότερη ισότητα.
Η απεργία θα οργανωθεί στους χώρους που προορίζονται για τις γυναίκες: στο χαμάμ, στο πλύσιμο στο ποτάμι, γύρω από την πηγή. Άλλωστε γύρω από αυτή τη συμβολική πηγή της ζωής, πολλές γυναίκες έχουν αποβάλλει τα πραγματικά παιδιά τους πέφτοντας στο κακοτράχαλο μονοπάτι.
Ο ανίσχυρος παίζει πάντα με τους όρους του ισχυρού. Οι γυναίκες θα δομήσουν τον υπονομευτικό τους λόγο με ό,τι βρίσκεται πρόχειρο. Θα παραλλάξουν τα παραδοσιακά τραγούδια της κοινότητας και θα επανερμηνεύσουν τα ιερά κείμενα.
Κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, θα αρθρώσουν τις επιθυμίες τους διανθίζοντάς τες με τη μαγεία των «Χιλίων και Μιας Νυχτών» ή πιο πρόχειρα, με τα επεισόδια των βραζιλιάνικων σαπουνόπερων ενώ θα αναρωτιούνται πως είναι κακή η επιθυμία όταν χάρη σε αυτήν μένουν έγκυες για να γεννήσουν, να γεννήσουν ενίοτε γενειοφόρους μουλάδες…
Με πανέμορφη φωτογραφία, όπου το ποικιλόχρωμο των γυναικών κάνει κοντράστ με το ξηρό τοπίο, η ταινία κυλάει σα νεράκι και η γλυκύτητά της υπερβαίνει τα όποια αφηγηματικά στερεότυπα.
Και με μια έξυπνη κίνηση, θέτει εμάς τους θεατές σε θέση αντίστοιχη με τους γάλλους τουρίστες που κάθε τόσο επισκέπτονται το φολκλορικό χωριό, και οι οποίοι ανίδεοι για το συμβολικό πόλεμο που διαδραματίζεται πίσω από τα λόγια των παραδοσιακών τραγουδιών, απλώς χειροκροτούν, αυτοί οι ξεδιψασμένοι.
Άραγε και εμείς, τι πραγματικά βλέπουμε; Τι ακούμε; Και τι καταλαβαίνουμε;
Αξιολόγηση: * * * (3)
Δημήτρης Δρένος
δημοσιεύθηκε στο Φιλμ Νουάρ, 15/3/2012
Έχω μια κάπως άσχετη απορία. Είναι στα γαλλικά ή στα αραβικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα αραβικά. Και από ό,τι διάβασα, στη διάλεκτο του Μαρόκο (εκεί είναι γυρισμένο και ας μην κατονομάζεται) την οποία οι περισσότεροι ηθοποιοί δεν τη γνώριζαν και την έμαθαν τις βδομάδες που προετοιμαζόταν η ταινία.
ΑπάντησηΔιαγραφή